Reisverslag 8 Cambodja deel 2
Door: Colin & Anniek
Blijf op de hoogte en volg Colin en Anniek
14 Januari 2014 | Cambodja, Stœ̆ng Trêng
Reisverslag 8: Cambodja deel 2 01-01-2014 - 14-01-2014
Soes sdei (Cambodjaanse uitspraak voor hallo, de officiele tekens daar was geen beginnen aan),
Nieuwjaarsdag 2014! Alweer 4 maanden onderweg en nog steeds begint het reizen niet te vervelen. Integendeel zelfs, hoe langer we onderweg zijn, hoe mooier het wordt en hoe meer we willen zien. Gelukkig hebben we daar ook nog 6,5 maand de tijd voor, dus dat zit wel goed! ;)
Kep is het volgende Cambodjaanse kustplaatsje vanwaar we dit reisverslag starten. Een hele verademing vergeleken met het drukke toeristische Sihanoukville. Het heeft wel wat tijd en energie gekost om er te komen, een busje vertrekt pas als deze vol zit dus het duurde ongeveer 1,5 uur voordat we Sihanoukville uit waren. Maar uiteindelijk kom je dan aan in een prachtig rustgevend stadje waar genieten centraal staat. Van het heerlijke weer, van verse visgerechten en van het prachtige zeeuitzicht terwijl de zon ondergaat. Zeker niet vervelend kunnen we je vertellen! ;) Maar het kan nog chiller en dit werd het ook.
De volgende dag zijn we naar een vrij klein niet toeristisch eiland gevaren, Koh Tonsai (Rabbit Island) genoemd. Hier sliepen we in een klein primitief bungalowtje grotendeels zonder licht en elektriciteit en hebben we vrijwel heel de dag op het strand gelegen genietend van de zon, lekkere vruchtenshakes en een goed boek. Zo af en toe een duik nemend in het prachtig blauwe water en ondertussen jezelf nog even een uur lang laten masseren door een kleine maar fijne Cambodjaanse. Klinkt goed toch? ;)
Na 2 dagen pure ontspanning zijn we via een 'korte' wandeling door het nationale park van Kep (5 uur), weer terug gereisd naar Phnom Penh. Er stond namelijk een pakketje met lenzen op ons te wachten die we vanuit NL op hadden laten sturen en we hadden de Killing Fields van Choeung Ek, de grootste van de ruim 300 in Cambodja, nog niet gezien. Maar voordat we daar naar toe zijn gegaan hebben we eerst het Tuol Sleng Museum bezocht, S21 (Security Prison 21) genoemd in de Khmer Rouge periode, waar zo'n 20.000 Cambodjanen gevangenen zijn gemarteld en later daar of in Choeung Ek zijn vermoord. En alles werd gedocumenteerd dus van iedere gevangene werd een foto gemaakt en de martelingen werden geschilderd op doek. Niet de meest prettige beelden kunnen we je vertellen. En dit allemaal vanwege 1 zieke man, Pol Pot, die geloofde in de arbeidersklasse en beweerde dat alle geleerde mensen slecht waren. Dus ook al had je maar een beetje geleerd, sprak je een buitenlandse taal of droeg je een bril, dan zag het er niet goed uit voor je.
Toen was Choeung Ek aan de beurt. De scootertocht hier naar toe was er eentje om niet te vergeten, Cambodjanen zijn namelijk verschrikkelijk in het verkeer en Phnom Penh is de meeste verschrikkelijke plaats om doorheen te rijden, maar al snel reed Colin net zo vlot met hen mee. Zo'n 30-40 minuten later sta je bij Choeung Ek, de plaats waar ongeveer 20.000 gevangenen op barbaarse manier werden vermoord. Om kogels te besparen werden ze namelijk doodgeslagen met simpel gereedschap of met een scherpe tak van een palmboom. Vrouwen werden naakt vermoord en kinderen werden met hun hoofd tegen een boom aan geslingerd totdat ze dood waren. En daarna werden ze met honderden tegelijk in een kuil gegooid. We kregen er kippenvel van!
Ruim 3 miljoen mensen (1/4 van de totale bevolking) zijn uiteindelijk vermoord tussen 1975 en 1979 voordat Cambodja werd bevrijd door de Vietnamezen. Hiermee is het een van de meeste bloedige genocides uit de historie en zal het het mooie maar arme Cambodja voor altijd kenmerken.
Na de horror bij Choeung Ek, zijn we terug gegaan naar Phnom Penh en hebben daar het Olympisch stadion bezocht. Ondanks dat dit gebouw in zeer verwaarloosde toestand verkeerde, werd het toch nog volop gebruikt door de lokale bevolking. Zo vond er op het moment dat wij er waren een bekerfinale plaats van de regionale voetbalcompetitie en werden diverse sporten fanatiek beoefend waaronder tennis, zwemmen, synchroonspringen, volleybal, taekwondo en basketbal. Daarnaast liepen er nog zo'n kleine honderd mensen joggend om het stadion heen. We kregen spontaan zin om mee te doen! ;)
De volgende dag zijn we verder gereisd naar Kratie, een klein stadje in het oosten van Cambodja, waar we de NLse dames Manon en Rianne hebben leren kennen. Ook een Brabants Twents duo, dus dat klikte meteen. We besloten om samen een fiets te huren en het rustige eiland Koh Trong te verkennen, dat alleen met een lokale ferry te bereiken was. De volgende dag hebben we een scooter gehuurd en zijn we de Mekong Discovery Trail gaan doen, een prachtige tour langs allerlei kleine dorpjes die aan de Mekong liggen. En zoals dat wel vaker in Brabant en Twente gaat, afsluiten met biertjes en wijn! ;)
De volgende dag was het afscheid nemen, maar Rianne besloot om gezellig met ons mee te reizen. Banlung was de volgende aanlegplaats en lag mooi op de route richting Laos. Echter was dit de meest memorabele busrit die we tot nu toe hebben meegemaakt, een mini busje werd namelijk ruim dubbel zo vol geladen als dat deze eindelijk aankon. 3 Stoelen werden over 4 personen verdeeld, op de bijrijdersstoel zaten 3 personen en achter het busje werd een scooter vastgebonden met daarbovenop wat backpacks en dozen. Helaas duurde het wel 2 uur voordat deze zo vol zat dat we konden vertrekken en net toen het niet gekker kon worden, deelde onze chauffeur zijn stoel ook nog eens met een lifter. Zie je je het al voor je?
In die samenstelling kwamen we 5 uur later aan in het nog niet toeristische en relaxte Banlung, wat uitvalsbasis is voor diverse trips naar watervallen en trekkingen in het nationale park. Allereerst zijn we met een tuk tuk naar Boeng Yeak Laom (Crater Lake) gereden en vervolgens naar de Ka Tieng en Kateung watervallen, allen zeer mooie bezienswaardigheden. Het hoogtepunt was echter de Evergreen Jungle trekking in het zuiden, waar we samen met een gids en een parkwachter een trekking hebben gemaakt door het park en hebben overnacht in een hangmat. Allereerst 2 uur achterop een motorbike naar het dichtsbijzijnde lokale dorpje, vervolgens met een zeer wankelende lange kano de rivier over en toen door de jungle, wat meer een droog platgebrand bos was door de droge periode. Bij aankomst in ons kamp werd er even vakkundig met een bijl een bamboo steiger in elkaar gezet waar de hangmatten in kwamen te hangen. Toen werd er nog even heel simpel een 'verse' maaltijd in elkaar gezet boven het kampvuur. Colin heeft zelfs nog geleerd hoe je zelf een vishengel kan maken met wat bamboo, draad en een haakje. De vangst hebben we de volgende dag met lunch mooi kunnen opeten, wat het avontuur compleet maakte.
Na dit geweldige avontuur was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van Cambodja want het visum liep af en Laos stond ons op te wachten. Meer hierover in het volgende reisverslag.
Hier nog even de link naar de foto's:
http://www.mijnalbum.nl/Album=E46CSTYC
Liefs Colin & Anniek
Soes sdei (Cambodjaanse uitspraak voor hallo, de officiele tekens daar was geen beginnen aan),
Nieuwjaarsdag 2014! Alweer 4 maanden onderweg en nog steeds begint het reizen niet te vervelen. Integendeel zelfs, hoe langer we onderweg zijn, hoe mooier het wordt en hoe meer we willen zien. Gelukkig hebben we daar ook nog 6,5 maand de tijd voor, dus dat zit wel goed! ;)
Kep is het volgende Cambodjaanse kustplaatsje vanwaar we dit reisverslag starten. Een hele verademing vergeleken met het drukke toeristische Sihanoukville. Het heeft wel wat tijd en energie gekost om er te komen, een busje vertrekt pas als deze vol zit dus het duurde ongeveer 1,5 uur voordat we Sihanoukville uit waren. Maar uiteindelijk kom je dan aan in een prachtig rustgevend stadje waar genieten centraal staat. Van het heerlijke weer, van verse visgerechten en van het prachtige zeeuitzicht terwijl de zon ondergaat. Zeker niet vervelend kunnen we je vertellen! ;) Maar het kan nog chiller en dit werd het ook.
De volgende dag zijn we naar een vrij klein niet toeristisch eiland gevaren, Koh Tonsai (Rabbit Island) genoemd. Hier sliepen we in een klein primitief bungalowtje grotendeels zonder licht en elektriciteit en hebben we vrijwel heel de dag op het strand gelegen genietend van de zon, lekkere vruchtenshakes en een goed boek. Zo af en toe een duik nemend in het prachtig blauwe water en ondertussen jezelf nog even een uur lang laten masseren door een kleine maar fijne Cambodjaanse. Klinkt goed toch? ;)
Na 2 dagen pure ontspanning zijn we via een 'korte' wandeling door het nationale park van Kep (5 uur), weer terug gereisd naar Phnom Penh. Er stond namelijk een pakketje met lenzen op ons te wachten die we vanuit NL op hadden laten sturen en we hadden de Killing Fields van Choeung Ek, de grootste van de ruim 300 in Cambodja, nog niet gezien. Maar voordat we daar naar toe zijn gegaan hebben we eerst het Tuol Sleng Museum bezocht, S21 (Security Prison 21) genoemd in de Khmer Rouge periode, waar zo'n 20.000 Cambodjanen gevangenen zijn gemarteld en later daar of in Choeung Ek zijn vermoord. En alles werd gedocumenteerd dus van iedere gevangene werd een foto gemaakt en de martelingen werden geschilderd op doek. Niet de meest prettige beelden kunnen we je vertellen. En dit allemaal vanwege 1 zieke man, Pol Pot, die geloofde in de arbeidersklasse en beweerde dat alle geleerde mensen slecht waren. Dus ook al had je maar een beetje geleerd, sprak je een buitenlandse taal of droeg je een bril, dan zag het er niet goed uit voor je.
Toen was Choeung Ek aan de beurt. De scootertocht hier naar toe was er eentje om niet te vergeten, Cambodjanen zijn namelijk verschrikkelijk in het verkeer en Phnom Penh is de meeste verschrikkelijke plaats om doorheen te rijden, maar al snel reed Colin net zo vlot met hen mee. Zo'n 30-40 minuten later sta je bij Choeung Ek, de plaats waar ongeveer 20.000 gevangenen op barbaarse manier werden vermoord. Om kogels te besparen werden ze namelijk doodgeslagen met simpel gereedschap of met een scherpe tak van een palmboom. Vrouwen werden naakt vermoord en kinderen werden met hun hoofd tegen een boom aan geslingerd totdat ze dood waren. En daarna werden ze met honderden tegelijk in een kuil gegooid. We kregen er kippenvel van!
Ruim 3 miljoen mensen (1/4 van de totale bevolking) zijn uiteindelijk vermoord tussen 1975 en 1979 voordat Cambodja werd bevrijd door de Vietnamezen. Hiermee is het een van de meeste bloedige genocides uit de historie en zal het het mooie maar arme Cambodja voor altijd kenmerken.
Na de horror bij Choeung Ek, zijn we terug gegaan naar Phnom Penh en hebben daar het Olympisch stadion bezocht. Ondanks dat dit gebouw in zeer verwaarloosde toestand verkeerde, werd het toch nog volop gebruikt door de lokale bevolking. Zo vond er op het moment dat wij er waren een bekerfinale plaats van de regionale voetbalcompetitie en werden diverse sporten fanatiek beoefend waaronder tennis, zwemmen, synchroonspringen, volleybal, taekwondo en basketbal. Daarnaast liepen er nog zo'n kleine honderd mensen joggend om het stadion heen. We kregen spontaan zin om mee te doen! ;)
De volgende dag zijn we verder gereisd naar Kratie, een klein stadje in het oosten van Cambodja, waar we de NLse dames Manon en Rianne hebben leren kennen. Ook een Brabants Twents duo, dus dat klikte meteen. We besloten om samen een fiets te huren en het rustige eiland Koh Trong te verkennen, dat alleen met een lokale ferry te bereiken was. De volgende dag hebben we een scooter gehuurd en zijn we de Mekong Discovery Trail gaan doen, een prachtige tour langs allerlei kleine dorpjes die aan de Mekong liggen. En zoals dat wel vaker in Brabant en Twente gaat, afsluiten met biertjes en wijn! ;)
De volgende dag was het afscheid nemen, maar Rianne besloot om gezellig met ons mee te reizen. Banlung was de volgende aanlegplaats en lag mooi op de route richting Laos. Echter was dit de meest memorabele busrit die we tot nu toe hebben meegemaakt, een mini busje werd namelijk ruim dubbel zo vol geladen als dat deze eindelijk aankon. 3 Stoelen werden over 4 personen verdeeld, op de bijrijdersstoel zaten 3 personen en achter het busje werd een scooter vastgebonden met daarbovenop wat backpacks en dozen. Helaas duurde het wel 2 uur voordat deze zo vol zat dat we konden vertrekken en net toen het niet gekker kon worden, deelde onze chauffeur zijn stoel ook nog eens met een lifter. Zie je je het al voor je?
In die samenstelling kwamen we 5 uur later aan in het nog niet toeristische en relaxte Banlung, wat uitvalsbasis is voor diverse trips naar watervallen en trekkingen in het nationale park. Allereerst zijn we met een tuk tuk naar Boeng Yeak Laom (Crater Lake) gereden en vervolgens naar de Ka Tieng en Kateung watervallen, allen zeer mooie bezienswaardigheden. Het hoogtepunt was echter de Evergreen Jungle trekking in het zuiden, waar we samen met een gids en een parkwachter een trekking hebben gemaakt door het park en hebben overnacht in een hangmat. Allereerst 2 uur achterop een motorbike naar het dichtsbijzijnde lokale dorpje, vervolgens met een zeer wankelende lange kano de rivier over en toen door de jungle, wat meer een droog platgebrand bos was door de droge periode. Bij aankomst in ons kamp werd er even vakkundig met een bijl een bamboo steiger in elkaar gezet waar de hangmatten in kwamen te hangen. Toen werd er nog even heel simpel een 'verse' maaltijd in elkaar gezet boven het kampvuur. Colin heeft zelfs nog geleerd hoe je zelf een vishengel kan maken met wat bamboo, draad en een haakje. De vangst hebben we de volgende dag met lunch mooi kunnen opeten, wat het avontuur compleet maakte.
Na dit geweldige avontuur was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van Cambodja want het visum liep af en Laos stond ons op te wachten. Meer hierover in het volgende reisverslag.
Hier nog even de link naar de foto's:
http://www.mijnalbum.nl/Album=E46CSTYC
Liefs Colin & Anniek
-
24 Januari 2014 - 10:52
Ingeborg:
Hoi Colin en Anniek,
Fijn om te lezen dat jullie het naar je zin hebben aan de andere kant vd wereld..
Hier in ons kikkerlandje begint het nu pas winter te worden...
De kids missen je nog steeds..Laura kwam vd week uit school en begon te vertellen...
De stagiaires vd gym gingen weg maar Meneer Ronald blijft!!!Dus ik zeg tegen haar "Ow ja?"
Waarop Laura zegt: Ja mam want Meneer Colin is met pensioen en die komt dan niet meer naar onze gymles...
Whahaha leuk die kinderpraat...
Verder gaat hier alles zijn gangetje...
Heel veel plezier en tot het volgende verslag
Groetjes van Ingeborg Johan Amber Jason
KNUFFELS EN KUSJES van LAURA EN MITCHELL -
24 Januari 2014 - 14:18
Oompie:
Hee luitjes, goed om te horen dat jullie t nog steeds naar je zin hebben! Wel n beetje ziek om over al die moorden te lezen,he...bah ba -
24 Januari 2014 - 14:58
Oompie:
Er ging ff iets fout met mn foon waardoor mijn reactie niet af was!!Maar wat ik nog zeggen wil;
Ik heb de foto's gezien en het ziet er idd steeds beter uit. Dus ik neem aan dat jullie je nog niet vervelen,haha. Ik zou zeggen geniet er nog van....uiteraard hoef ik dat niet te zeggen want dat doen jullie beslist wel!! Ik moest jullie beide een hele dikke kus van Oma geven...dus bij deze XXXX
Een hele fijne reis verder en tot t volgende verslag. Groetjes en dikke kussen van
Oompie XX -
24 Januari 2014 - 19:52
Bea:
Hoi, wereldreizigers
Wat een heerlijk reisverslag...klinkt toch iets gezelliger als jullie laatste! Maar het verhaal en foto's van de periode Rode Khmer is ook niet om vrolijk van te worden. Heel indrukwekkend. Jullie maken wel een intense reis mee! Pas op de helft...dat gaat nog wat beloven! Maar lieverds geniet ervan en als ik die foto's zie in het zonnige oord van jullie kom er toch wel een beetje jaloezie om de hoek kijken, hoewel wij nog geen klagen hebben over onze Hollandse winter! Geniet er van en op naar jullie volgende reisverslag!
lieve groetjes, Bea -
25 Januari 2014 - 16:14
Joke Turpijn:
Geweldig leuk om jullie reisverslag te lezen. -
25 Januari 2014 - 16:18
Joke Turpijn:
Hoi reizigers.
Ik geniet steeds weer van jullie reisverslag. Op de gym word er altijd over gesproken.
Jullie schrijven ook ontzettend leuk.
Nog heel veel plezier.
Groetjes Joke -
27 Januari 2014 - 14:37
Jan:
hallo reizigers
Wederom een prachtig verslag en zeer mooie foto's. Toch wel even moeten slikken bij het lezen over hoe de kinderen vermoord werden. Wij wensen jullie verder nog een hele goede reis en kijken uit naar het volgende reisverslag. Kijk goed uit en geniet ervan. Gr uit Den Bosch Jan-Joan en een dikke kus van Esmee -
30 Januari 2014 - 11:17
Babs:
weer een leuk bericht alleen al die vermoorde mensen vind ik niet zo leuk maar ja je doet er niks tegen
ik heb een leuke verjaardag gehad. ik heb een lcd tv gehad een tas, geld, bos bloemen van niels (GROOT) en een puzzelboek, potloden en een puntenslijper. te gek. ik wacht alweer op mijn volgende verjaardag.
ik vond het ook leuk dat je even skypde kon ik je weer even zien. is alles goed met je na die longontsteking.
ik denk het wel nu ik je weer heb gezien. je ziet er in ieder geval weer goed uit. -
17 April 2014 - 11:19
Lucia Gunnewijk:
Hallo Colin en Annike,
Ik heb gisteren jullie reisverhalen gelezen. Goh wat een mooie belevenissen.
We hebben ondertussen niet een gymdocent , maar zelf twee. Hier kunnen we dus nog jaren mee vooruit.
Groeten van Lucia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
